چیکسولاب قیامت کهن

  قیامت،پرده آخر جهان هستی چیزی که خداوند در آخرین کتاب مقدس یعنی قرآن آن را وعده داده پایان همه چیز است!    امّا آیا روز واقعه درست به همان شکل که وعده اش داده شده به وقوع می پیوندد؟!

در پاسخ به این پرسش و دیگر پرسش ها باید گفت: این رخداد پیش از این هم برای زمین اتفاق افتاده. خیلی پیش تر از عصر بشر و پستانداران!یعنی حدود یک میلیون سال پیش تر از عصر آنتروپوسی.

زخم عمیق شصت و شش میلیون ساله ی شهاب سنگ چیکسولاب هنوز در منطقه ی یوکاتان خلیج مکزیک قابل دیدن است! جایی که در لبه ی اقیانوس، حفره ای به ژرفای یکصد متر و قطر یکصد و دوازده کیلومتر به وجود آمده.

با برخورداین شهاب سنگ به زمین تمام گونه های دایناسورها و ماموتها از بین رفتند و تا یک میلیون سال بعد سطح زمین جایی برای زیستن نبود چرا که در جو آن اکسیژن یافت نمی شد و گرد و غبار حاصل از این برخورد نمی گذاشت نور خورشید به سطح زمین برسد. پس عصر یخبندان آغاز شد.

 امّا این پایان راه نبود و زمین دوست داشتنی ما راهی برای خود یافت.

سرخسها نخستین گیاهانی بودند که هزاران سال پس از واقعه ی چیکسولاب از زمین روییدند و یک میلیون سال بعد خزندگان و دو زیستان آغاز به رشد و نمو کردند و تیره ی پستانداران پدید آمد و زمان به عصر بشر رسید.

امّا در روز واقعه چه  رخدادی پیش آمد

 

شهاب سنگ (کی تی ) شکل زندگی در کره زمین را تغییر داد. شهاب سنگی به قطر شهر واشنگتن در ایالات متحده یعنی پانزده کیلومتر با سرعت شصت و پنج هزار کیلومتر در ساعت با وزن یک تریلیون تن شصت وشش میلیون سال پیش با زمین برخورد کرد.

از انفجار حاصل از این برخورد گازی آزاد شد که گرمایش به اندازه ی گرمای خورشیدبود و تا عمق میدان یک هزارو پانصد کیلومتر را تحت الشعاع خود قرار داد، ترکشهای ناشی از این برخورد نیز تا همین شعاع ویرانی قابل ملاحظه ای به بار آورد.

این برخورد، لایه ای در زمین به وجود آورده که امروزه زمین شناسان به آن مرز کی تی  می گویند. این مرز در جای جای کره زمین دیده می شود و در خود مقدار زیادی رادیوم که محصول پلاتینوم است دارد.(پلاتینوم در سطح کره زمین به صورت موجود،بسیار بسیار کم است).

 این برخورد، در اقیانوس موجی به ارتفاع 90 متر را در اطراف و موجی به ارتفاع 38 کیلومتر را در مرکز انفجار ایجاد کرد، این امواج، سونامی بزرگی را پدید آوردند که ظرف مدّت کمتر از یک ساعت کره زمین را دور زد و زمین لرزه ای به قدرت دوازده ریشتر را پدید آورد.

دود و مواد حاصل از این انفجار تنها در هوا، کلر، برم، اسید سولفوریک، دی اکسید کربن و متان به وجود آورد. اینها باعث می شدند نور خورشید به زمین نرسد و این یعنی یخ بندان و دمای زیر صفر.

   بله اینگونه، زمین که اکوسیستمی برای حیوانات بزرگ اندام ماقبل تاریخ بود ظرف یک روز و با دگر دیسی ای یک میلیون ساله جایی برای زیستن حیوانات کوچکتر و انسان شد.

رخداد چیکسولاب و شهاب سنگ کی تی نخستین رخداد سنگین برای کره زمین ولی آخرین آن نیست!

در حال حاضر بیش از دو هزار شی(توده) در فضا قرار دارند که می توانند خطری در حدّ چیکسولاب باشند با وجود این همه شهاب سنگ در اطراف کره زمین هیچ شکی نیست که دیر یا زود یکی از آنها به زمین برخورد خاهد کرد.

      برگرفته از مستند کره حیات و پیدایش حیات (ناسا2006)